گزارش ام آی جی تی
توسعه میدان مشترك نفت یادآوران در صف تصمیم ژنرال
به گزارش ام آی جی تی توسعه فاز ۲ میدان مشترك نفتی یادآوران درحالی بلاتكلیف است كه وزیر نفت بارها تاكید كرده میادین مشترك تا آخر فعالیت دولت تعیین تكلیف می شوند، اما این بخش هنوز به داخلی ها هم سپرده نشده است.
به گزارش ام آی جی تی به نقل از مهر، توسعه فاز دوم میدان نفتی یادآوران که حدود ۷۵ درصد آن با عراق مشترک است، همچنان بلاتکلیف است. نفت این میدان از نوع فوق سبک است که برای مشتری ها جذابیت ویژه ای دارد. از سویی دیگر به قول کارشناسان به علت سبک بودن این نوع نفت، حرکت آن در مخزن و احتمال خارج از دسترس شدن این نوع نفت، بیشتر از نفت سنگین است. بدین سان چنین خصوصیت هایی می تواند، توسعه و بهره برداری از این میدان نفتی را در اولویت کار وزارت نفت قرار دهند.
۴ سال انتظار برای تعیین تکلیف فاز ۲ یادآوران
این میدان با ظرفیت تولید حدود ۲۸۰ تا ۳۰۰ هزار بشکه نفت، قرار بود با عنایت به ظرفیت تولیدی، در ۳ فاز اجرایی شود. با این هدف قرارداد توسعه یادآوران که بیشتر از ۳۰ میلیارد بشکه نفت در خود جای داده است در آذر ماه سال ۸۶، میان شرکت مهندسی و توسعه نفت و یک شرکت خارجی به امضا رسید. در همین راستا سال ۲۰۰۷ میلادی (سال ۸۵) قرارداد توسعه این میدان با شرکتی خارجی به امضا رسید و این قرارداد در سال ۲۰۰۸ میلادی (سال ۸۶) نافذ شد و اقدامات اولیه برای اجرای آن کلید خورد.
به گزارش ام آی جی تی به نقل از مهر، توسعه فاز نخست این میدان توسط یک شرکت خارجی در سال ۹۵ به اتمام رسید. بعد از آن بر مبنای اولویت، همان شرکت خارجی برای توسعه فاز دوم این میدان، اعلام آمادگی کرد. این اعلام آمادگی همزمان با امضای برجام صورت گرفت. در این شرایط با وجود اینکه شرکت خارجی هزینه هایی را هم برای آغاز کار توسعه فاز ۲ میدان یادآوران انجام داده بود، اما امید به حضور شرکت شل و توتال باعث شد تا پذیرش MDP این شرکت برای توسعه فاز ۲ این میدان نفتی متوقف شود. چون که وزیر نفت معتقد بود باید در چنین شرایطی توسعه فازهای بعدی این میدان به مناقصه گذاشته شود.
در همین راستا و در همان ایام، به دنبال بروز این اختلافات، سید نورالدین شهنازی زاده، مدیرعامل شرکت متن اظهار داشت: دلیلی ندارد این میدان را معطل نگه داریم تا مذاکره IPC آن به نتیجه برسد، چنانچه قرارداد IPC حالا به نتیجه برسد کمک چندانی نمی نماید. این قرارداد زمانی کمک می نماید که چاه هایی که حفر شده با افت فشار مواجه شود؛ ازاین رو از این فضا استفاده شده و طبق صحبتی که با وزیر نفت داشتیم، قرار شد توسعه فاز دو بر مبنای قرارداد بای بک پیش رود و در این فاصله زمانی هم مذاکرات IPC ادامه داشته باشد تا مستندات میدان آماده شود و پیمانکار آن مشخص شود. به محض اینکه پیمانکار مشخص شد، میدان در چارچوب قراردادهای جدید توسعه خواهد یافت.
خاطره ای که باعث احتیاط بیشتر شد
به گزارش ام آی جی تی به نقل از مهر، در چنین شرایطی وزیر نفت که خاطر خوشی از کلیم حدود ۵۰۰ میلیون دلاری چینی ها در قرارداد توسعه میدان مشترک نفتی آزادگان جنوبی نداشت، دست به دامان مشاوران و متخصصین حقوقی شد تا مطمئن شود از نظر حقوقی، سپردن توسعه فاز ۲ میدان یادآوران به شرکتی جز توسعه دهنده اولیه، بار حقوقی و مالی را متوجه شرکت ملی نفت ایران نمی نماید.
پاسخ متخصصین یک چیز بود؛ اولویت برای توسعه فاز ۲ میدان نفتی یادآوران با توسعه دهنده فاز ۱ آن است و امکان واگذاری به غیر بدون بار مالی وجود ندارد. در آن زمان شرکت توسعه دهنده فاز نخست این میدان نفتی، آمادگی کامل برای توسعه فاز ۲ را هم داشت. در سال ۲۰۱۳ میلادی (سال ۹۲) اقدامات لازم برای تدوین MDP (برنامه جامع عملیات توسعه) توسعه فاز ۲ میدان یادآوران آغاز شد؛ به عبارتی دیگر زمانی که این شرکت در سال ۲۰۱۲ میلادی (سال ۹۱ ) MDP فاز نخست را عرضه داد، برای تدوین MDP فاز ۲ آستین بالا زدند. اما، شرکت ملی نفت ایران مانع ادامه فعالیت این شرکت شد و اعلام نمود که برای بخش بعدی به آنها اطلاع خواهند داد! این اطلاع دادن از سال ۲۰۱۷ تا چندی قبل ادامه داشت! البته این معطلی به بهانه برگزاری مناقصه برای توسعه فاز ۲ میدان یادآوران به امید حضور شل و توتال در این مناقصه بود.
تعیین تکلیف نهایی با توسعه دهنده یادآوران
چندی پیش شرکت ملی نفت ایران از شرکت خارجی توسعه دهنده فاز ۱ میدان یادآوران درخواست می کند تا مجدداً برای توسعه فاز ۲ این میدان گام بر دارد. شرکت خارجی در پاسخ مطرح می کند که آن زمان که آمادگی کامل برای اجرا، توسعه و بهره برداری داشتیم، از فعالیت ما جلوگیری شد.
در این میان باید این نکته را یادآوری کرد که شرکت اولیه توسعه دهنده یک فاز از این میدان، می تواند MDP مورد نظر خویش را تدوین و به کارفرما عرضه نماید. کارفرما هم می تواند بعد از بررسی، این ام. دی. پی را پذیرفته یا رد کند. در صورتیکه این ام. دی. پی پذیرفته شود، شرکت نخست می تواند اقدامات لازم برای آغاز فعالیت را کلید بزند، در غیر این صورت که کارفرما این ام. دی. پی را نپذیرد، شرکت دیگر ثانویه ای هم می تواند MDP را به کارفرما عرضه نماید که در صورت پذیرش کارفرما، شرکت توسعه دهنده اولیه که MDP آن مورد تأیید نبوده می تواند با استفاده از MDP شرکت ثانویه به فعالیت بپردازد و در این امر اولویت دارد.
شرکت ملی نفت ایران از شرکت خارجی خواست تا آخرین نسخه MDP خود برای فاز ۲ میدان یادآوران را عرضه نماید. شرکت ملی نفت ایران از این شرکت خارجی خواست که با استفاده از ام. دی. پی یک شرکت داخلی به فعالیت در این میدان ادامه دهد که شرکت خارجی اعلام نمود که به علت مشکلات بین المللی امکان حضور در این پروژه را ندارد.
میدان مشترک در انتظار هیچ!
به گزارش ام آی جی تی به نقل از مهر، برداشت شرکت ملی نفت ایران از چنین پاسخی این بود که این شرکت حضور نمی یابد پس نمی تواند حق کلیمی هم داشته باشد و می توان این پروژه را به شرکت داخلی داد. این شرکت داخلی هم ام. دی. پی مورد نظر خویش را تدوین و در اختیار کارفرما قرار می دهد که مورد تأیید هم قرار می گیرد.
در همین حال، شرکت ملی نفت ایران برای توسعه و بهره برداری فاز ۲ میدان نفتی یادآوران دست نگه می دارد و پروژه به شرکت داخلی هم واگذار نمی شود! بر مبنای اظهارات برخی مطلعین چنین اقدامی به بهانه احتمال حضور شرکت های چینی و روسی در دولت بعدی است؛ آخرین خبر از توسعه فاز ۲ میدان نفتی یادآوران که حدود ۷۵ درصد آن با عراق مشترک بوده و نفت فوق سبک دارد این است که: صبر کنید تا تصمیم گیری کنیم!
به عبارتی دیگر شمایل این کشمکش ها و پاسکاری نشان داده است که توسعه و بهره برداری از فاز ۲ میدان مشترک نفتی یادآوران با چنین نفت مرغوبی که علاوه بر مشترک بودن آن، احتمال از دست رفتن نفت آن بیشتر از نفت سنگین وجود دارد، محصور تصمیمات سیاسی شده است. از سویی دیگر در حالیکه کمتر از یکسال به پایان فعالیت دولت تدبیر و امید مانده و وزیر نفت و مدیرعامل شرکت ملی نفت ایران بارها با تاکید قول داده اند که وضعیت میادین مشترک کشور تا آخر فعالیت این دولت تعیین تکلیف می شود که هنوز برای فاز ۲ و ۳ میدان نفتی مشترک یادآوران خبری نیست.
منبع: migtco.ir
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب