گزارش ام آی جی تی؛
بنزین مقصر آلودگی هواست؟
ام آی جی تی: هر سال در فصل سرد سال شاهد افزایش آلودگی هوا هستیم، این وضعیت باعث شده است تا هر یک از سازمان ها و دستگاهها، دیگری را متهم علت آلودگی کند و هر بار در نهایت نوک پیکان به سمت بنزین نشانه رود.
به گزارش ام آی جی تی به نقل از مهر، پاییز و زمستان هرسال شاهد اوج گیری آلودگی هوا به ویژه برای کلان شهرها هستیم. برخی علت این آلودگی را وارونگی دما عنوان می کنند. این شرایط باعث شده است تا هر نهاد و سازمانی یک دیگر را مقصر آلودگی هوا بداند و هر بار نیز مسئله استفاده از بنزین بر سر زبان ها می افتد. به صورتی که عمدتا خودروسازها مقصر را بنزین و وزارت نفت مقصر را خودروساز می داند.
اگر به پیشینه تاریخی این جدال بین خودرو سازان و وزارت نفت نگاه نماییم ماجرا از از آنجا شروع می شود که سال ۹۱ در پی آلودگی چند روزه هوا سازمان محیط زیست اعلام نمود که خودرو های فاقد یورو ۴ از آغاز سال ۹۲ شماره گذاری نمی شوند که این مورد مخالفت خودروسازان را بدنبال داشت.
چرا که از یک سو در چنین بازه زمانی کوتاه مدتی ارتقا خودرو برایشان وجود نداشت و از طرفی همیشه اعلام می شد این کار هزینه بر است و اگر مقرر است خودرو با استاندارد یورو ۴ تولید شود باید سوخت مورد نیازش نیز در جایگاه فراهم باشد.
بر اساس مصوبه هیئت وزیران در شانزدهم اسفند سال ۹۰ قرار بر این شده بود تا خودروسازها از آغاز سال ۹۲ خودرو با استاندارد یورو ۴ تولید کنند ولی همیشه خودروساز و وزارت نفت دیگر را مکلف می کرد که اول باید کار را شروع کند به عبارتی همان موضوع مرغ و تخم مرغ در مسئله بنزین خودروی یورو ۴ نیز وجود داشت.
در همان برهه بود که مرکز پژوهش های مجلس گزارشی منتشر کرد؛ این گزارش حاکی از آن بود که برمبنای مطالعات انجام شده، آلایندگی های خروجی از خودرو ها و وسایل نقلیه موتوری به علت مدیریت ناصحیح، با اهمیت ترین عامل آلودگی هوای کلان شهرهاست و سهم خودرو ها و وسایل نقلیه موتوری در انتشار آلاینده ها در حدود ۷۰ درصد است.
بر مبنای این گزارش ایران در سال ۱۳۸۴ در جهت صیانت از محیط زیست و پیشگیری از آلودگی هوا، جدول زمانی استاندارد حد مجاز آلایندگی انواع خودرو های بنزینی، گازوئیلی و دوگانه سوز ساخت داخل و وارداتی و موتورسیکلت ها را تعیین کرده بود. بر این اساس، استاندارد حد مجاز آلایندگی خودرو های سبک، سنگین و نیمه سنگین در سالهای ۱۳۸۹ و ۱۳۹۰ یورو ۲ بوده است. اما طی سالهای ۱۳۹۱، ۱۳۹۲ و ۱۳۹۳ این خودرو ها باید استاندارد یورو ۴ را کسب می کردند.
احمد نعمت بخش دبیر انجمن خودروسازان همان زمان در ارتباط با کیفیت خودرو اظهار کرده بود، در جلسه ای که با مسؤولان سازمان محیط زیست داشتیم، مشکل عدم توزیع سوخت با استاندارد یورو ۴ را مطرح کردیم اما مسئولان محیط زیست بر تولید خودرو با استاندارد یورو ۴ اصرار داشتند اما ما معتقدیم تا وقتی که سوخت یورو و۴ نباشد نمی توان خودروی با این استاندارد تولید کرد.
خودروهای داخلی ظرفیت استفاده از بنزین یورو ۴ را ندارند
جدال ادامه دار بین خودروسازان و وزارت نفت به شدت بالا گرفته بود و تا جایی ادامه داشت که علی صادقی دبیرکل انجمن صنایع پالایش نفت وقت کشور گفته بود همه خودرو ها قادر به استفاده از بنزین یورو ۴ نیستند و عملاً خودرو های وارداتی می توانند از این سوخت استفاده نمایند.
به گفته وی الزام سازمان محیط زیست به خودروسازان این است که خودرو های خودرا برمبنای استاندارد یورو ۴ تولید کنند اما حالا چنین تولیدی صورت نگرفته است. پس همه خودرو ها قادر به استفاده از بنزین یورو ۴ نیستند. خودروهایی که کلاس تولیدی آنها از سال ۲۰۰۰ میلادی به بعد باشد چونکه متناسب با بنزین یورو ۲ و ۴ ساخته شده اند. به عنوان نمونه خودروی پژو ۲۰۶ محصول سال ۱۹۹۶ میلادی است که می تواند از سوخت یورو و۴ بهره ببرد.
به گفته این مقام مسؤول با تغییراتی در بنزین یورو ۲ می توان به استاندارد یورو و۴ رسید اما تا وقتی که خودروی مناسب برای این سوخت وجود نداشته باشد عملاً استفاده از آن راه به جایی نخواهد برد و تفاوت عمده ای از نظر آلایندگی ایجاد نخواهد کرد.
البته بیژن حاج محمدرضا رییس وقت جایگاه داران سوخت کشور هم مهر تأییدی بر صحبت های صادقی گذاشته و گفته بود، خودرو های ما آمادگی استفاده از بنزین یورو ۴ را ندارند. موتور خودرو های تولید داخل، جهت استفاده از بنزین یورو ۲ طراحی شده، کیت مخصوص استفاده سوخت یورو ۴ را ندارند و در صورت سوخت گیری با بنزین یورو ۴ زمین گیر می شوند و حتی ممکنست آلایندگی تشدید شود. البته خودرو های خارجی موجود در کشور که اغلب دست کارمندان سفارتخانه ها و برخی شهروندان است، قابلیت استفاده از بنزین یورو ۴ را دارند. سفارتخانه ها نیز مراجعات مختلفی به وزارت نفت برای عرضه سوخت یورو ۴ حداقل در یک جایگاه مشخص داشته اند.
وزارت نفت برنده دعوای «اول تو تولید کن»
جدال بین خودرو سازان و وزارت نفت ادامه داشت تا جایی که مسئولان ستاد سوخت وقت در اوایل دهه ۹۰ اعلام نمودند توزیع بنزین با استاندارد یورو ۴ در بعضی از کلانشهرها همچون تهران شروع شده است. عرضه این سوخت ابتدا در بعضی از جایگاه های منتخب صورت گرفت و پس از آن بود که رفته رفته توزیع بنزین با استاندارد یورو ۴ در دیگر کلانشهرها شروع شد. پس از عرضه سوخت یورو وو۴ در کلان شهرها نیز خودروسازان مبادرت به رونمایی از خودرو های تولید با استاندارد یورو ۴ کردند و به این شکل بود که دعوا عملاً به اتمام رسید.
سال ها پس از اینکه خودروهایی با استاندارد یورو ۴ در دو خودروسازی کشور تولید و در بازار ارائه شد سازمان استاندارد با همکاری مرکز پژوهش و تحقیقات وزارت نفت آزمایشی را بر روی تعدادی از خودرو های تولید داخل و یک خودروی مونتاژی چند خودروی وارداتی انجام داد.
یکی از مسئولان وقت شرکت ملی پالایش و پخش فراورده های نفتی در گفت و گو با خبرنگار مهر اظهار داشت: این آزمایش سال ۹۳ در محیط مرکز پژوهش های وزارت نفت در دهکده المپیک انجام شد و خودرو های وارداتی که ۱۵ سال از زمان ساختش می گذشت و چند خودروی مونتاژی و چند خودروی تولید داخل در این آزمایش شرکت داده شدند که در نهایت غیر از خودرو های وارداتی و خودروی مونتاژی تمام خودرو های تولید داخل که یک سال از زمان ساختشان می گذشت و عملاً خودروی صفر کیلومتر بودند نتوانستند این آزمایش را پاس کنند و نتیجه آنها به شدت ناامید کننده بود.
استاندارد یورو ۴ در خودرو های اروپایی
پیگیری خبرنگار مهر از آن حکایت می کند که اکنون از میان خودرو های وارداتی تنها خودرو های ساخته شده در اروپا و ژاپن استاندارد یورو را دارند و خودرو های ساخته شده در کره جنوبی نیز از ۸ سال پیش به این سمت این استاندارد را برای خودرو های خود بوجود آورده اند.
این شرایط در حالیست که تعدادی از سازندگان خودروی کشور مدعی هستند خودروی تولیدی آنها دارای استاندارد یورو ۵ است و باید وزارت نفت بنزین با استاندارد بالاتر را عرضه نماید.
منبع: ام آی جی تی
این مطلب را می پسندید؟
(0)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب