گزارش ام آی جی تی؛
وقتی پالایشگاه سازی فقط برای ایران کثافت کاری بود!
به گزارش ام آی جی تی، یکی از دلایل ناترازی امروز کشور در تولید و مصرف بنزین عدم اعتقاد زنگنه به ساخت پالایشگاه در کشور است؛ او معتقد بود پالایشگاه سازی کثافت کاری است.
به گزارش ام آی جی تی به نقل از مهر، ساخت پالایشگاه و ذخیره سازی بنزین یکی از اقداماتی است که می تواند کمک شایانی به رفع ناترازی بنزین کند و حتی مانع از واردات بنزین برای حل این معضل شود. اقدامی که دولت قبل در آن ناکام ماند و تنها پروژه نیمه تمام ستاره خلیج فارس را که در دولت دهم کلید خورده بود تکمیل کرد. این اتفاق در حالی رخ داد که مجلس شورای اسلامی وزارت نفت را مکلف به ساخت پتروپالایشگاه کرده بود اما دولت با بی توجهی تمام از کنار آن عبور کرد چون که شیخ الوزرای دولت دوازدهم ساخت پالایشگاه را کثافت کاری می دانست و در توضیح علت عدم ساخت آن گفته بود «به من می گویند شما پالایشگاه نزدید؛ ما در پارس جنوبی تولید را ۲.۵ برابر کردیم. این یعنی ۱۰ تا پالایشگاه! اگر به جای این، پالایشگاه می زدیم، تمام کشور را به کثافت و آلودگی می کشیدیم.» همه مشغول پالایشگاه سازی به غیر از ایران به گزارش رسانه های بین المللی در آسیا ۴۷ پروژه جدید پالایشی در مرحله ساخت یا برنامه ریزی است. از این طرح ها ۱۸ پالایشگاه درحال ساخت است و ۲۹ طرح در مرحله طراحی هستند. نکته جالب توجه در اینست که کشورهایی مانند کره جنوبی، چین و ژاپن و حتی هند که تولید کننده نفت خام نیستند و واردکننده آن به شمار می روند هم در این سال ها همواره به دنبال ارتقای پالایشگاه ی موجود و راه اندازی پالایشگاه های جدید بوده اند چونکه قطع به یقین آنها وزیری نداشتند که پالایشگاه سازی را کثافت کاری بداند. زنگنه همواره تکمیل پالایشگاه ستاره خلیج فارس را افتخار خود می داند. درحالی که به قول اصغر ابراهیمی اصل معاون اسبق وزارت نفت این پروژه در زمان دولت احمدی نژاد شکل گرفت و ۷۹ درصد پیشرفت داشت. ۲۱ درصد باقی مانده باید در ظرف ۱.۵ سال به پایان می رسید. اما چون زنگنه به این کار اعتقادی نداشت، اعتبار لازم به آنرا تخصیص ندادند تا این که عدم ساخت این پالایشگاه می توانست برای کشور هزینه زا باشد بنابراین در دولت دوازدهم پس از سال ها این پالایشگاه به اتمام رسید. نکته جالب توجه در اینست عدم ساخت پالایشگاه در کشور در حالی توسط زنگنه رقم خورد که مجلس قانون اجرای پتروپالایشگاه ها را تصویب کرده بود، بعضی از دولت مردان گذشته معتقد بودند این قانون برای ورود بخش خصوصی است و دولت اجازه ساخت پالایشگاه را ندارد اما برپایه مجوز مجلس در صورتیکه بخش خصوصی اقدامی به ساخت پالایشگاه نکند وزارت نفت متولی ساخت پالایشگاه است. وزارت نفت متولی اصلی اجرای قانون پتروپالایشگاه وقتی قانون اجرای پتروپالایشگاه ها را مشاهده می نماییم رسماً مجلس به وضوح و با صراحت استفاده از ظرفیتهای بازار سرمایه را برای ساخت پتروپالایشگاه در اختیار دولت قرار داده بود و در کنار آن نقش مهم وزارت نفت در اجرای این قانون هم بیان شده است اما جالب است مسؤلان وزارت نفت نسبت به آن بی توجهی کردند و هیچ پرونده قضایی برای آنها در خصوص ترک فعلی که داشتند تشکیل نشد. اگر وزیر وقت نفت مروری بر مواد شیوه نامه ابلاغی و همینطور قانون مصوبه مجلس شورای اسلامی کند بی گمان به یاد می آورد که اصل و هدف طراحی چنین طرحی هم زمان با تاکید مقام معظم رهبری بر اجرای هرچه سریع تر سیاست پالایشگاه سازی، هدایت نقدینگی کلان موجود به سمت بخش تولید و بهره مندی مردم از عوائد طرح های سودآور پالایشی است که این مورد از جانب زنگنه نادیده گرفته شده بود. مغفول ماندن ظرفیت پالایشی در کشور محمد علی قدیری کارشناس انرژی در ارتباط با این مورد به مهر می گوید: ایران با وجود برخورداری از منابع غنی نفتی و سابقه طولانی در زمینه استخراج نفت، هنوز در حوزه پالایش با نقطه ایده آل فاصله دارد، این عقب ماندگی را میتوان از سهم پایین ایران در زمینه پالایش نفت نسبت به ظرفیت تولید مشاهده کرد. هم اکنون ظرفیت پالایشی دنیا به بیشتر از ۱۰۰ میلیون بشکه در روز رسیده است. این در حالیست که ظرفیت پالایشی ایران روزانه با احتساب نفت خام و میعانات گازی تنها حدود ۲.۲ میلیون بشکه است. وی افزود: ایران با وجود این که یکی از بزرگترین دارندگان ذخایر نفتی دنیا است، سهمی حدود ۲ درصد از ظرفیت پالایشی دنیا را به خود مختص کرده است که نسبت به میزان منابع نفتی موجود در کشور، سهمی بسیار اندک و محدود است. این کارشناس انرژی تصریح کرد: این جبران عقب ماندگی ظرفیت پتروپالایشی در قانون برنامه ششم توسعه در نظر گرفته شده بود به طوریکه در بند «الف» ماده ۴۴ این قانون آمده است: «دولت مکلف است به منظور افزایش ارزش افزوده انرژی و تکمیل زنجیره ارزش در طول اجرای قانون برنامه اقدام های زیر را انجام دهد: تسهیلات لازم برای ایجاد ظرفیت پالایش مقدار دو میلیون و هفتصد هزار بشکه در روز نفت خام و میعانات گازی با ضریب پیچیدگی بالا توسط بخش غیردولتی را به نحوی برنامه ریزی و اجرا نماید تا ترکیب تولید فرآورده آنها اساساً به محصولات سبک تر و میان تقطیر اختصاص پیدا کند و سهم نفت کوره در الگوی پالایش از ده درصد (۱۰%) بیشتر نشود». قدیری ضمن اشاره به این که در سالهای گذشته توجه ویژه ای به افزایش ظرفیت پالایشگاهی نشده است، اضافه کرد: طی سالهای برنامه ششم توسعه تابحال تنها پالایشگاه میعانات گازی ستاره خلیج فارس به بهره برداری رسیده است و تا ظرفیت یاد شده در برنامه قبلی توسعه ۵۰۰ هزار بشکه در روز فاصله وجود دارد. از سوی دیگر طرح های ارتقای پالایشگاه های کشور برای کاهش تولید نفت کوره آنطور که باید پیشرفتی نداشته اند و همچنان حدود ۲۰ تا ۳۰ درصد فراورده های تولیدی پالایشگاه ها نفت کوره است. به نظر می آید اگر در دولت یازدهم و دوازدهم همچون دولت پیش از خود به صورت جدی پیگیری می کرد حالا با افزایش ظرفیت تولید بنزین در پالایشگاه های مختلف همچون ستاری خلیج فارس دیگر شاهد ناترازی بنزین و وابستگی ایران به واردات بنزین نبودیم. جنبش پالایشگاه سازی در دولت دهم بعد از اعمال تحریم های ظالمانه آمریکا در شروع دهه ۹۰ بر روی واردات بنزین مسؤلان دولت دهم تصمیم گرفتند تا طرح های تکمیل ظرفیت، بهبود کیفیت و پالایشگاه سازی را در کشور اجرا کنند تا کشور برای سال های متمادی از واردات بنزین مصون بماند این اقدامات تاجایی پیش رفت که کارشناسان انرژی معتقد بودند ایران در اواخر دهه ۹۰ با معضلی به نام نبود زیر ساخت برای صادرات بنزین مواجه می شود. اما متأسفانه کارشناسان انرژی به این مورد توجه نکرده بودند که امکان دارد دولتی بر رأس کار بیاید که مسئول ارشد آن در وزارت نفت اعتقادی به پالایشگاه سازی نداشته باشد و حتی طرح های درحال اجرا را هم متوقف نماید. امروز اگر شاهد ناترازی بنزین در کشور هستیم بخش عمده ای از دلایل این مشکل به بی توجهی شیخ الوزرای دولت دوازدهم به ساخت پالایشگاه باز می گردد که برای جبران این عقب ماندگی باید سال ها کوشش کرد.
منبع: ام آی جی تی
این مطلب را می پسندید؟
(0)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب